شاعرانه
31 اردیبهشت 1404 توسط فوزیه شکاری گیسی
حضورت را دیر آوردی ،وجودم را باد برد
قطره قطره اشک چشم ترم را باد برد
من غریبی پیر بودم کنار آن همه آشنا
نیمی از من را خیالت برد نیم دیگرم راباد برد
از امید من فقط آمدنت مانده به جا
آن همه شوق و شعف را باد برد
با انتظارم ، همین معمولیه ساده بیا
اگر آمدی و من نبودم بدان وجود عاشق ترم را باد برد
اللهم عجل لولیک الفرج 🥺❤️🩹